Page 9 - Luchtbrug naar het Verleden
P. 9

Op 30 september 2007 is dit

 ‘2-4-6-8-10’ is een zeer indrukwekkend verhaal!              monument geplaatst. Het monument is

 Het broertje van de schrijfster overleed reeds 2             ontworpen door de Needse


 dagen na de geboorte. Het gezin bleef                        beeldhouwer Anton ter Braak. Binnen
 1  ontredderd achter. Het is juni 1955. In  de tijd          de cirkel staan vijf natuurstenen



 van het Rijke Roomsche Leven is er geen plaats               zuilen. Hiermee worden alle gedoopte

 op het kerkhof, omdat kleine Fransje niet is
                                                              en ongedoopte kinderen uitgebeeld die
 gedoopt.
                                                              op ons kerkhof liggen begraven. Eén
 Jaren later gaat de schrijfster op zoek naar het
                                                              zuil is een buitenbeentje. Hij is
 kindergraf op het kerkhof aan de Wylrehoflaan.
                                                              gebroken en weer hersteld. Deze zuil
 Het wordt een emotionele zoektocht naar de
                  Begraafplaats te Neede                      symboliseert de doodgeboren en
 plek waar haar vader Fransje zelf begraven heeft
                                                              ongedoopt gestorven kinderen, die in
 in ongewijde grond.
             ongewijde aarde zijn begraven. Deze kinderen horen er eigenlijk

             ook bij. Daarom begint de zuil buiten de cirkel en rijst hij schuin
 Uit: 2-4-6-8-10
             omhoog. Na de breuk vormt het bovenste deel van de geknakte

 Omdat het kindje niet is gedoopt wacht er voor  zuil weer een mooi harmonieus geheel met de andere zuilen.


 hem geen grafje met een mooie steen. De  Hiermee wordt uitdrukking gegeven aan het eerherstel voor de

 2-4-6-8-10
 pastoor kent geen genade maar mijn vader laat  ouders van deze kinderen. De ouders, die in het verre verleden tot

 dit niet over zijn kant gaan. Diep geschokt over  en met 1983 zoveel verdriet is aangedaan vanwege de, nu nog

 het hardvochtige besluit van de geestelijke  steeds onbegrijpelijke, hardvochtige kerkelijke regels van toen.


 regelt hij zelf een kistje en een grafdelver . Met

 het levenloze kindje in het kistje achterop zijn


 fiets begint hij in z’n eentje aan zijn tocht naar  Een kerkhof had een gedeelte dat niet was ingezegend:


 het kerkhof.     de zogenaamde                                             In deze ongewijde grond werden

                                    ongedoopte kinderen begraven die bijvoorbeeld

                      dood waren geboren, en mensen die zelfmoord hadden gepleegd.


 -08-                                                                                                                              -09-
   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14