Page 360 - Os erm Venlo

Schuilen in kelders en schuilkelders Maagdenbergweg

Tussen 3 december 1944 en 1 maart 1945 was Venlo een frontstad.

Voortdurend was er vanuit het bevrijde Blerick granaatvuur van de

geallieerden. De mensen op de oostelijke Maasoever kwamen alleen hun

huis uit als het hoogst noodzakelijk was. Het gezin Van Hoogen-

Bastiaans woonde aan de Maagdenbergweg nummer 11. Op zaterdag 20

januari 1945 was iedereen thuis: vader, moeder, de zeven kinderen en

opa en oma Bastiaans-Peters die een slagerij hadden op de Straelseweg.

Omdat de beschietingen steeds heviger werden, zocht men toevlucht in

de kelder. Tom van Hoogen: “In de kelder stond een laagje water. Opa

en oma bleven daarom met vier van hun kleinkinderen op de trap

staan. Opeens was er een enorme knal, gevolgd door geraas en ge-

kraak. Het huis had een voltreffer gekregen en zakte gedeeltelijk in”.

Oma Bastiaans leefde nog, maar overleed op het trottoir naast haar vier

kleinkinderen. Tenslotte werd opa Bastiaans naast de andere doden

gelegd. In een paar seconden waren er van een gezin van elf mensen nog

maar vijf over.

Ze zijn de dag erna al begraven op de tijdelijke begraafplaats bij het

Sint-Josephziekenhuis. De vier kinderen twee aan twee in doodskistjes

vervaardigd van planken van groentekistjes. Er was geen ander hout.

Na de oorlog zijn ze herbegraven in het gezamenlijk graf op de

Algemene Begraafplaats.

Bron:
Een Rampdag.

Sef Derkx,
Maagdenberweg 11
Floddergatsblog,
20 febr. 2020.

Foto: Meerwolf

-360- -361-