Page 474 - Os erm Venlo

Gedenkteken Burgerslachtoffers Onthulling, 25 november 2004

Dagblad De Limburger. Door Twan Mientjes; 26 november 2004

Een moeder die niet met de melk terugkwam.

Op zaterdagmorgen 28 oktober 1944 vertrok Maria Kerren-Wallitzki,

34 jaar jong, iets vóór tien uur vanuit haar huis aan de Vredestraat in

Venlo-Zuid. Haar doel was de melkinrichting op de hoek van de

Havenstraat, aan de voet van de stadsbrug. "Ik ga melk halen voor de

kinderen", zei ze, bijtend in een appel, toen ze onderweg haar schoon-

zuster tegenkwam.

Niemand weet of Maria Kerren-Wallitzki de melkinrichting heeft

gehaald. Ze kwam in elk geval niet terug. Haar ontzielde lichaam werd

op straat teruggevonden, uiteengereten bij een bombardement van

geallieerde vliegtuigen op de stadsbruggen. Ze kon slechts worden

geïdentificeerd door een ring die ze droeg, als één van de 55 doden die

vielen door 224 bommen, afgeworpen tussen 10.00 en 10.08 uur, en

waarvan er maar zes de brug slechts licht beschadigden.

Emile Kerren (65), toen een jongetje van vijfenhalf, kan zijn ogen niet

droog houden als hij zestig jaar later vertelt hoe hij zijn moeder verloor.

Meermalen moet hij het gesprek snikkend onderbreken. De dood van

zijn moeder was zijn tweede traumatische ervaring in korte tijd. Een

jaar daarvoor was zijn één jaar oudere broer Uige (Eugène) gestorven

toen hij bij een sloot in Venlo-Zuid een beschuit had gevonden en had

opgegeten, niet wetend dat er rattengif op was gesmeerd. "Ik wilde ook

bijten, maar mocht niet van mijn broer."

Gisteren onthulde Emile Kerren, samen met loco-burgemeester

Wolters, een Gedenksteen voor zijn moeder en de rond 284 andere

Venlose doden en 177 gewonden die in het najaar van 1944 bij elf

geallieerde bombardementen vielen. Emile Kerren is de initiatiefnemer van de Gedenksteen.
De Gedenksteen staat op de hoek van de Prinsessesingel, aan de voet van de brug.

Links: loco-burgemeester Wolters.
-474- -475-